Archief voor de ‘small talk’ Categorie

Spel 2011, een mijmering

Geplaatst: 29 november 2011 in small talk
Tags:,

In deze tijd van het jaar is het meest gebruikte woord ‘uitkijken’…  Zo begin december begint het te kriebelen:  uitkijken naar de Sint, uitkijken naar Kerst, uitkijken naar oud en nieuw en uiteraard uitkijken op de openbare weg – want het is weer zo vroeg donker.

Maar voor mij begint dat eigenlijk al een beetje vroeger.  Want bij de Grote Drie Eindejaarsfeesten (Sint, Kerst en Nieuwjaar), mag voor mij dit jaar toch wel ‘Spel’ bijkomen, de jaarlijkse gezelschapspelenbeurs in Broechem (B).  Volgens onze eurogamer (en wielerfanaat) zal ook de Wielerzesdaagse van Gent bij de Grote Drie horen, en daar kan ik hem dan geen ongelijk in geven…  Maar ik dwaal af.

Ik heb dus een hele lange tijd uitgekeken naar het voorbije weekend.  Door omstandigheden kon ik alleen zondagochtend gaan, maar we zouden er het beste van maken…

Zondagochtend, 20 voor 10.  Goed op tijd aangekomen, om al dadelijk achteraan een lange rij te mogen gaan staan voor de inkom – en de deuren gaan pas om 10 uur open.  Enkele tientallen mensen achter mij kan ik ook nog het kopje zien van Ief, de filler-fan van ons spellenkransje.  Gelukkig gaat het, eens het startschot gegeven is, goed vooruit en enkele minuten later staan we beiden al binnen.  Er was ons gezegd om niemand te ontzien en eerst richting Adriaensen Speciaalzaak te stormen, want het kon daar wel eens druk worden.  Zo gezegd, zo gedaan, om aan te komen in…  een lege winkel.  Viel dat even mee.

Overigens een algemeen gehoorde trend is dat Spel uit zijn voegen aan het barsten is, dat de winkels overvol zaten en er nooit ergens een tafel vrij was.  Dat kan allemaal wel zijn, maar blijkbaar niet op zondagochtend…  Lang leven de uitslapende bordspeler!  Dus, een gouden tip: kom zondagochtend…  Of liever, doe dat niet, want dan is het op die moment weer te druk.  Blijf thuis!  Blijf thuis!

Na ons hartje dus al goed opgehaald te hebben hier en in de tweedehands-zaal, was het tijd voor waar deze beurs echt om draait – gezelschapSPELEN (het is tenslotte niet gezelschapKOPEN – waar ik mij wel eens aan bezondig…).  En hier maak ik al meteen mijn grote nieuwjaarsbelofte voor volgend jaar: maak – meer – tijd – vrij!  Forum, de organisatie, had voor meer dan voldoende demo- en andere tafels gezorgd, met alle recente spelen, sommige vers van Spiel Essen op de tafel beland.  Rond elke tafel liepen er dan nog eens meer dan genoeg medewerkers rond voor een woordje uitleg…  Maar jammer genoeg had ik dus geen tijd om elk spel op mijn verlanglijstje mee te spelen (dan had ik er nu nog gezeten), maar hier en daar heb ik een persoonlijke speluitleg kunnen meepikken (Tournay, 7 Wonders,…) en die smaakten alvast naar meer!

Ik kijk alvast uit naar volgend jaar…

Oh ja, voor de liefhebbers… de (niet zó overdreven) buit: Famiglia, Het Verboden Eiland, Pinguïn, King Of Tokyo en Clans

Enkele weken geleden kondigde Tasty Minstrel Games aan dat het een nieuw Kickstarter-project zou opstarten rond hun nieuwe spel: Kings of Air and Steam (voor wie niet weet wat een Kickstarter-project is, zie hier).  Mijn interesse was meteen gewekt, want all things Steampunk hebben mijn onverdeelde aandacht.  En alles en iedereen heeft het recht om een eigen, goed, uniek project uit de grond te stampen, niet?

Groot dus mijn verbazing dat het hier niet om een typische Kickstarter ging.  Een typische Kickstarter is wanneer iemand een goed idee heeft (voor een bordspel bijvoorbeeld), maar niet de nodige fondsen om dit idee te realiseren.  Mensen kunnen dan dit idee financieel steunen en krijgen als beloning iets extra’s en exclusiefs… Wat promo-kaarten, houten figuurtjes, of wat andere spullen die je even goed in een Kindersurprise-ei vindt.  Mensen steunen het idee dus niet voor de extra’s, maar omdat het idee anders gewoon niet gerealiseerd zou worden.

Niet zo dus bij Tasty Minstrel Games.  Want of het beoogde doel van $10.000 nu behaald zou worden of niet, het spel zou er toch komen.  Dan rijst de vraag toch of een bedrijf als TMG, dat toch met enige omzet moet draaien, het is tenslotte geen liefdadigheidsinstelling (en met recente publicaties als Eminent Domain, Jab en Belfort toch ook redelijk succesvol), Kickstarter wel nodig heeft en zo eventuele fondsen ‘wegsnoept van projecten’ die er nu nooit zullen komen.

Waarvoor is het TMG met Kings of… dan te doen?  Wel, het spel komt er dus zowiezo, maar het het opgehaalde geld willen ze het spel ‘mooier’ maken.  En wat wordt er dan ‘mooier’ als die $10.000 bereikt is?  Niks…

Ka-tsjing!  $10.000 in the pocket.  Dus, denken ze bij TMG, laten we de lat wat hoger leggen.  Bij $25.000 krijgt iedereen – en dus niet alleen de Kickstart-steuners – 2 extra personagekaarten en een extra airship!  Woohoo!  En dat voor maar $15.000 extra…  En hier stopt het niet: bij $40.000 krijgt iedereen (ja, iedereen) plastic airships in plaats van kaarten/tokens, bij $50.000 komen er plastic kistjes in plaats van ‘saaie’ kubusjes (wat is er zo saai aan eurocubes?) en bij 80.000 wordt er niet één plastic airship gemaakt, maar wel 7 verschillende!

Maakt dit het spel nu echt beter?  Zal het spel nu vlotter spelen?  Wat is de meerwaarde dat er zoveel geld moet geronseld worden, en dat dus niet meer kan uitgegeven worden aan projecten die het ook waard zijn?  Want de gemiddelde Kickstart-steuner heeft natuurlijk geen miljoenen om uit te geven.

Mijn mening dus, en al sta ik hier misschien alleen in: TMG schiet hier het doel voorbij waar Kickstarter is voor opgericht.  Als bedrijf hoort het geen misbruik te maken van projecten die dienen om kleine ideeën een kans te geven gerealiseerd te worden.  Hoezeer het spel mij ook aanspreekt (en misschien koop ik het ook wel eens, later), hier ga ik toch even aan voorbij.  Ik zoek wel een ander project om te steunen.

(En ja, ik weet dat ik er nu nog eens extra reclame voor maak…  Maar ik hoop dat zij die dit lezen er ook even bij stilstaan.)

Power to the meeple!

Geplaatst: 16 november 2011 in small talk
Tags:

Binnen ons spellenkransje sta ik in voor het varia-aanbod. Alles wat een beetje minder in een categorie onder te brengen is, is bij mij meestal wel op zijn plaats. Vreemde speeltechnieken, andere materialen, bizarre doelen… I like it! Een apart plaatsje daarbij krijgen ook coöperatieve spelen, al kan dat ook te maken hebben met het feit dat ik anders toch geen spel kan winnen.

Maar ook in deze blog wil ik af en toe wel eens wat varia voorzien! Door te vertellen hoe een spel of een avond verliep, maar ook door soms wat random silliness te spuien met alle mogelijke bordspel-nonsens die op die moment in mij opkomen.

Een blog vol bordpel-taal.  Een blog waar niet-spelende mensen het op hun heupen kunnen krijgen van dat eigen taaltje dat wij, bordspelers, ons nog al eens eigen maken. Enkele voorbeelden?
Iets weggooien wordt ‘discarden’, een moeilijk spel is uiteraard ‘very euro’ en hij zit in een lastige fase wordt ‘eine stufe 3’… ‘Algemene spons’ (bedankt ief!), ‘Gimme the brain!!!!’ en ‘Ik ben wel Frodo, hé’ zijn dan ook weer klassiekers binnen ons spellenkransje.

Zegt u niks? Wees niet bang, onze families bevinden zich ook in uw situatie. Enig weemoedig hoofdgeschud valt ons dan ten deel.  Deze blog is dan waarschijnlijk ook niets voor u.  Voelt u zich wel aangesproken, wees dan welkom en… speelt ze!